Przed świętami Wielkanocnymi otrzymuję mailem życzenia od
mojej niewierzącej rodziny i dawnych kolegów szkolnych. Kurczaczki, zajączki,
śmigus dyngus, pisanki – to ich stałe motywy, także graficzne, czasami w formie
„rozczulających” prezentacji ze stosownym podkładem muzycznym. Czasem w tym
zwierzęcym towarzystwie pojawia się także baranek. Też milusi, puchaty,
mięciutki. Nawet nie ten z czerwoną chorągwią, królujący na polskich
wielkanocnych stołach. Notabene pamiętam, że jako dziecko a później tzw.
pacholę nie rozumiałem w ogóle dlaczego ten baranek się tam pojawia, a nikt z
dorosłych nie umiał mi tego zadowalająco wytłumaczyć.
Zastanawiałem się więc ostatnio jak mam jako uczeń Chrystusa
zareagować na takie życzenia, jak pokazać, że dla mnie to Prawdziwy Baranek i
Jego ofiara i zmartwychwstanie jest istotą tych świąt, nie cała ta wzruszająca
wiosenna menażeria. A jednocześnie jak nie być aroganckim i nie urazić uczuć
jakby nie było ciepłych w stosunku do mnie. Odpowiedź była oczywista – jest nią
Słowo Boże. Ono w zupełności wystarcza w każdej sytuacji, jest dobre i łagodne
a jednocześnie ostre jak miecz obosieczny:
2 Moj 12:21-23 „Mojżesz
zwołał wszystkich starszych Izraela i rzekł do nich: «Odłączcie i weźcie
baranka dla waszych rodzin i zabijcie jako paschę. Weźcie
gałązkę hizopu i zanurzcie ją we krwi, która jest w naczyniu, i krwią z
naczynia skropcie próg i oba odrzwia. Aż do rana nie powinien nikt z was
wychodzić przed drzwi swego domu. A gdy Pan będzie przechodził, aby
porazić Egipcjan, a zobaczy krew na progu i na odrzwiach, to ominie Pan takie
drzwi i nie pozwoli Niszczycielowi wejść do tych domów, aby [was] zabijał.
Jan 1:35-36 „Nazajutrz Jan znowu stał w tym miejscu
wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto
Baranek Boży».”
Hbr 9:22 „I prawie wszystko
oczyszcza się krwią według Prawa, a bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia
[grzechów].”
Obj 7:13–14 „I odezwał się jeden ze starców, i rzekł do mnie: Któż to
są ci przyodziani w szaty białe i skąd przyszli?
I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy
przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi
Baranka.”
Łuk 20:36 „Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są
dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz